Pizzeria "Mniam"

Jeśli nie chce ci się siedzieć w domu nad garami, możesz zjeść tu świetną oraz tanią pizzę.

Weszliśmy do budynku z wielkim napisem "Pizzeria Mniam".- Cóż za trafna nazwa.- Skomentowałem. Wnętrze było ciepłe, wokoło unosił się zapach pomidorów, lecz dominowała woń sera. Usiedliśmy przy jednym ze stolików, gdzie leżały już karty dań.- Co wydaje się najlepsze...?- Spytałem niebieskowołosego.

-Tak... - mruknąłem. Całkowicie go nie słuchałem, upojony zapachami świeżych składników cudownego, okrągłego dania. Zakręciło mi się w głowie, ale w porę się opamiętałem i przestałem zwracać uwagą na kuszące aromaty. Nie powiem, że było to łatwe - Co mówiłeś?

- Spytałem co według ciebie tu będzie najlepsze.- Stwierdziłem nie odrywając wzroku od karty.- Może klasyczna z salami...?- Spojrzałem na napis w menu.

Zagłębiłem się w lekturze i począłem studiować każdą poszczególną pizzę. Po chwili jednak stwierdziłem, iż moje wysiłki są daremne, ponieważ i tak po nazwie i składnikach nie mogłem stwierdzić, czy coś jest dobre. Zawsze musiałem to powąchać - Zaufam tobie - powiedziałem bezradnie, odkładając kartę.

- W takim razie może z pepperoni...- Stwierdziłem. Wyciągnąłem z kieszeni portfel. - Myślisz.. że mi to przyjmą?- Spytałem ukazując wnętrze przedmiotu. Wypełniony był po brzegi złotymi monetami... Wychowałem się wśród ludzi, ale akurat przy sobie miałem tylko to, i nie wiem, ile złotych monet są warte ludzkie pieniądze...

-Może być - mruknąłem. W chwili, gdy Ryoshi pokazał mi swój portfel, byłem pewny, że swoją szczękę znajdę w piwnicy. Słyszałem, żeby Demony były bogate, ale, ze aż tak?! Odchrząknąłem - Nie śledziłem kursu walut, więc pozwól, iż ja zapłacę.

- Hm... O.K.- Stwierdziłem.- Potem ci oddam.- Dodałem, by nie było żadnych niedomówień. Po niedługiej chwili przyniesiono nam pizzę. Gdy otworzyłem pudełko szybko wydobyła się z niego przepyszna woń...

Nabrałem wonnego powietrza i uśmiechnąłem się. Zapach był niesamowity! Wręcz mogłem poczuć smak potrawy. Nie ma co, Ryoshi ma dobry gust. Ostrożnie wyciągnąłem jeden z trójkątnych kawałków i ugryzłem.

Wziąłem jeden kawałek potrawy i ugryzłem go rozkoszując się pysznym, ciągnącym serkiem. Nim się obejrzałemzdjedliśmy całą pizzę. Trochę kalorii nie szkodzi...

-Trochę pojedliśmy, gdzie teraz idziemy? - spytałem się, odsuwając krzesło. Wcale nie spieszyło mi się do pokoju. Wolałem się jeszcze poszwendać.

Hm...- Zastanowiłem się. - Gdzieś w pobliżu jest chyba wesołe miasteczko...- Przypominałem sobie w myślach drogę do pizzerii. - I kino...- Stwierdziłem. hm... Chciałby pójść gdzieś jeszcze? W sumie mi też nie chce siedzieć się w mieszkaniu.

-Może lodowisko? - spytałem po dłuższym procesie przetwarzania informacji. Mówiąc szczerze, nigdy nie byłem na lodowisku, więc takowa okazja nie może się zmarnować. Nauczę się jazdy na łyżwach!

- Nie widzę sprzeciwu.- Stwierdziłem wychodząc z budynku. Rozejrzałem się dookoła. Skupiłem się. Po drodze było lodowisko? Nie mogłem sobie tego przypomnieć. - Którędy to będzie?- Zapytałem.

-Dobre pytanie - stwierdziłem, przybierając pozę zamyślonego naukowca. Chyba nie było to po drodze...

Zamyśliłem się.- Jeśli w drodze do pizzerii nie minęliśmy lodowiska, to bardzo możliwe, że jest gdzieś tam.- Wskazałem kierunek palcem. Skoro przeszliśmy z przeciwnej strony to prawdopodobnie jeśli tam pójdziemy znajdziemy lodowisko.

-Chyba masz rację - stwierdziłem, wpatrując się we wskazywany przez chłopaka punkt - Stamtąd unosi się zimniejsze powietrze - Nie ma to jak Wilkołacze zdolności!