Lodowisko "Śnieżynka"

Chcesz się nauczyć jeździć na łyżwach? A może pragniesz zabrać swoją sympatię na ciekawą randkę? Lodowisko jest do tego świetnym miejscem! W "Śnieżynce" możecie rozmawiać ze sobą i dobrze się bawić w tym samym czasie.

Jakoś udało nam się znaleźć poszukiwane miejsce. Po chwili siedzieliśmy już w budynku, ubierając wypożyczone łyżwy.- Umiesz jeździć?- Zapytałem z czystej ciekawości.

-Nie - odparłem wesoło, robiąc supeł na jednej z łyżew. Nie mogłem doczekać się, aż wyjdę na lód. Zwróciłem się do czarnowłosego - A ty? - domyślałem się, że odpowiedź będzie twierdząca. Nie wiem czemu.

- Ha ha. Zobaczysz mistrza przy pracy!- Stwierdziłem wchodząc na lód i... Od razu zaliczyłem "glebę." - No co jest, kurde?- Powiedziałem pod nosem wnerwionym tonem. Mój biedny, śliczny nosek! Zderzyłem się z lodem przodem. Moje wnętrzności, moja twarz. Niezdarnie próbowałem się podnieść.

Z trudem powstrzymałem się, żeby nie wybuchnąć śmiechem. Lecz patrząc na "mistrza" i jego efektowny upadek, ja będę jeszcze gorszy. Ostrożnie postawiłem jedną nogę na lodzie, zacisnąłem powieki i odepchnąłem się drugą. Czekałem na bliskie spotkanie z powierzchnią śliską, jednakże nic takiego nie nastąpiło.

Szybko wstałem i otrząsnąłem się jak gdyby nigdy nic. - Wow.- Stwierdziłem. - Niewielu ludzi potrafi w ogóle ustać na łyżwach po wejściu na lód.- Powiedziałem. Prawie wszystkie dziewczyny, z którymi przychodziłem na lodowisko praktycznie od razu się wywracały, podobnie jak ja dziś. Lecz potem już szło mi gładko - wystarczyło sobie trochę przypomnieć i zasuwałem gładko po lodzie. Sieg'owi też nie szło źle, powiedziałbym, że jak na pierwszy raz na lodowisku to świetnie. (Oczywiście nie jeździł lepiej niż ja.)

-To się za chwilę zmieni - mruknąłem, nadal nie wierząc w swoje siły. Odepchnąłem się mocniej i to było moim błędem.W mgnieniu oka znalazłem się w pozycji "na szczupaka", ryjąc zębami lód.

Jeździłem wokoło chłopaka widząc jak się wyłożył. - Pomóc?- Spytałem stając na przeciw niego i podając mu rękę.- Jak sam widziałeś, nawet najlepszym zdarzają się upadki.- Mówiłem udając pouczający ton.- Więc nie przejmuj się porażkami cetera, cetera...

Złapałem Ryoshiego za rękę i starałem się podnieść. Niestety ja i moje niezdarstwo sprawiliśmy, że również on się wywrócił. Uderzyłem czołem o lód. Au!

- Miękkie lądowanie.- Stwierdziłem cicho się śmiejąc i zauważając, że mój upadek zamortyzował nie kto inny, jak niebieskowłosy. Stanąłem powoli utrzymując się na łyżwach. - Wszystko ok?- Spytałem schylając się nad chłopakiem.

-Ujdzie - stęknąłem, z trudem podniosłem się na czworaki i starałem się wstać. W końcu udało mi się postawić stabilnie nogi na lodzie. Takie moje małe zwycięstwo.

- No to jedziesz!- Stwierdziłem sunąc po lodzie tyłem tzn. przodem do chłopaka. Jak dawno nie byłem z kimś na lodowisku...

Skup się! Musisz poruszać się rytmicznie, bo jak sknocisz, to możesz liczyć na kolejnego pamiątkowego siniaka. Ostrożnie odpychałem się raz lewą, raz prawą nogą. Zacząłem robić to co raz szybciej. W końcu wyprzedziłem jadącego przede mną czarnowłosego i zrobiłem niekontrolowany piruet. O dziwo nie przewróciłem się, co było nie lada zaskoczeniem. Zawołałem tryumfalnie i zacząłem robić szybką rundkę wokół całego lodowiska.

- Bravissimo!- Powiedziałem klaszcząc w dłonie, gdy chłopakowi udał się piruet. Chwilę później już mnie wyprzedził. Jeździłem wokoło sprawdzając co jeszcze pamiętam i co chwilę zerkając na Sieg'a.

-Arigatou! - zatrzymałem się, ukłoniłem i ponownie ruszyłem, tym razem starając się jechać tyłem. Jednakże przeceniłem swoje możliwości i z impetem padłem na lód, robiąc przy tym fikołka.

- Osiem na dziesięć. Słabe lądowanie.- Oceniłem "fikołka" niebieskowłosego. - Spróbuj to powtórzyć.- Powiedziałem rozpędzając się jak się tylko dało. Zakręciłem się wokół własnej osi odbijając się od ziemi. W powietrzu nadal się kręciłęm. Wszystko zakończyłem przejechaniem połowy szerokości lodowiska w pozie tzw. "bociana". (Jedna noga u góry, duże pochylenie.)

-Po dłuższym i dokładniejszym przeanalizowaniu tegoż oto występu, stwierdzam... - mówiłem, powoli podnosząc się z ziemi - Że w jeździe na łyżwach jestem osłem - zakończyłem załamany, już całkowicie prostując się na śliskiej powierzchni.

- Nie przesadzaj.- Stwierdziłem.- Większość osób godzinę uczy się ustać na łyżwach.- W mojej głowie pojawiły się obrazy zwane "wspomnieniami". - Choć.- Stwierdziłem ciągnąc go szybko za rękę. - I jedziesz.- Uśmiechnąłem się widząc, że jedzie równie szybko jak ja.

Czując się w pewnym stopniu zmotywowanym, przyspieszyłem. Jechałem teraz na równi z Ryoshim. Szybkim ruchem zakręciłem i począłem jechać wzdłuż barierki lodowiska.

- Spróbuj się okręcić.- Podpowiedziałem widząc jak sobie radzi. Jak tak dalej pójdzie to w ciągu miesiąca mnie przerośnie! Nie no, bez przesady. Mnie? Ha ha... Mistrzunia nikt nie przegoni. No... Chyba, że jakiś mistrz olimpijski. Albo chociażby osoba uczęszczająca do szkoły łyżwiarskiej...

-Jak? - spytałem, nie zmieniając swojej prędkości. Okręcić? Może chodzi o piruet... Ale jak ja go wcześniej zrobiłem?! Drogą domysłów postanowiłem zaryzykować i mocniej odepchnąć się prawą nogą. Świat zawirował mi przed oczami i nagle wszystko stało się stabilne. Odetchnąłem z ulgą. Chyba się udało.

- Super.- Stwierdziłem uśmiechając się i unosząc kciuk do góry.- Nie jest aż tak trudno, nie?- Zapytałem wiedząc, że dziewczyny, z którymi byłem zmuszony chodzić na lodowisko wywalały się przy każdym kroku.

Zdyszany oparłem się o barierkę i zawołałem do czarnowłosego, który najspokojniej w świecie przemierzał cały obszar lodowiska.
-Może już kończymy? Jestem wypompowany.

- Już?- Zatrzymałem się po zrobieniu pirueta.- Dopiero co przyszliśmy.- Zauważyłem podjeżdżając do chłopaka.

-To prawda, ale ty nie zaliczyłeś co najmniej piętnastu gleb prosto na twarz. - odparłem, uśmiechając się lekko. Co jak co, ale jeżdżenie na łyżwach jest strasznie trudne!